Wezwanie na przesłuchanie w charakterze świadka w postępowaniu karnym do sądu lub prokuratury może przydarzyć się każdemu z nas. W większości przypadków jest to dość kłopotliwy obowiązek, należy jednak traktować go poważnie. Poniżej wyjaśnimy jak najlepiej przygotować się do występowania w roli świadka i zminimalizować szanse na wejście w zatarg z prawem.
Czy muszę się stawić?
Tak. Na podstawie art. 177 § 1 Kodeksu postępowania karnego ciąży na Tobie ustawowy obowiązek stawienia i złożenia zeznań jeśli zostaniesz do tego wezwany. Za niestawienie się we wskazanym miejscu i wskazanym czasie możesz zostać ukarany grzywną o wysokości do 3000 złotych, ponadto możliwe jest zasądzenie Twojego zatrzymania i przymusowego doprowadzenia (art. 285 Kodeksu postępowania karnego.). Oczywiście przysługuje Ci prawo do zwrotu kosztów stawiennictwa. Aby otrzymać zwrot musisz jednak złożyć odpowiedni wniosek - ustnie do protokołu lub na piśmie, w terminie 3 dni od dnia zakończenia czynności z Twoim udziałem. Twój pracodawca ma prawny obowiązek zwolnić Cię z pracy na czas stawiennictwa określonego w wezwaniu.
W wyjątkowych sytuacjach (takich jak choroba, kalectwo czy inna niedająca się pokonać przeszkoda) możliwe jest dokonanie przesłuchania także na odległość np. w drodze wideokonferencji lub w miejscu Twojego pobytu.
Niestawiennictwo świadka w prokuraturze lub sądzie, jeśli nastąpiło z uzasadnionych przyczyn (obłożna choroba, pogrzeb bliskiej osoby, wezwanie doręczone po terminie rozprawy itd.), można pisemnie usprawiedliwić przed datą określoną w wezwaniu lub do tygodnia od doręczenia postanowienia wymierzającego karę pieniężną. W piśmie powinieneś przedstawić dowody na wystąpienie usprawiedliwiających Cię okoliczności. Jeśli przyczyną niestawiennictwa jest choroba wymagane jest odpowiednie orzeczenie lekarskie. Pismo należy zostawić w biurze podawczym lub wysłać pocztą. Pamiętaj, że sądy interpretują „usprawiedliwioną nieobecność” dość wąsko – argumenty takie jak nawał pracy czy choroba dziecka nie wystarczą aby uniknąć przesłuchania.
Czy muszę zeznawać?
Jeśli oskarżony lub podejrzany jest dla ciebie osobą najbliższą masz prawo odmówić zeznań na jego temat. Wiąże się to z całkowitą odmową zeznań – nie jest dopuszczalne zeznawanie w sposób selektywny lub wyłącznie na korzyść oskarżonego/podejrzanego.
Zgodnie z art. 115 §11 Kodeksu karnego osobą najbliższą jest:
Prawo odmowy zeznań trwa mimo ustania małżeństwa lub przysposobienia. Przysługuje ono również świadkowi, który (w innej toczącej się sprawie) jest oskarżony o współudział w przestępstwie objętym postępowaniem. Uprzedzenie świadka o prawie odmowy zeznań powinno nastąpić przed pierwszym przesłuchaniem. Osoba uprawniona do odmowy złożenia zeznań może oświadczyć, że chce z tego prawa skorzystać nie później niż przed rozpoczęciem pierwszego zeznania w postępowaniu sądowym. Zeznania złożone wcześniej nie będą mogły wówczas służyć za dowód ani być odtworzone. Należy pamiętać, że prawo do odmowy zeznań nie zwalnia od stawiennictwa na wezwanie.
Świadek ma także prawo odmówić udzielenia odpowiedzi na pytanie, jeżeli odpowiedź mogłaby narazić jego lub osobę dla niego najbliższą na odpowiedzialność za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe. Prawo to przysługuje każdemu świadkowi - w przeciwieństwie do odmowy zeznań nie dotyczy wyłącznie sfery ochrony oskarżonego/podejrzanego.
Na podstawie art. 183 §2 Kodeksu postępowania karnego świadek ma prawo żądać, aby jego przesłuchanie odbyło się na rozprawie z wyłączeniem jawności, jeśli treść zeznań mogłaby narazić na hańbę jego lub osobę dla niego najbliższą. Pojęcie „hańba” można rozumieć jako „ujawnienie okoliczności odnoszących się do sfery życia intymnego, mogących wywołać wstyd, utratę dobrego imienia lub poniżyć daną osobę.”[1]
W przypadku gdy przesłuchanie ma dotyczyć znanych Ci informacji tajnych, ściśle tajnych, zastrzeżonych, poufnych czy objętych tajemnicą zawodową, aby móc ich udzielić musisz najpierw zostać zwolniony od obowiązku zachowania tajemnicy. W przypadku informacji tajnych i ściśle tajnych zwolnienie musi pochodzić od uprawnionego przełożonego; dla informacji zastrzeżonych, poufnych i objętych tajemnicą zawodową od obowiązku zachowania tajemnicy mogą Cię zwolnić sąd i prokurator.
Informacje objęte tajemnicą adwokacką, radcowską, notarialną, doradcy podatkowego, lekarską, dziennikarską, statystyczną lub tajemnicą Prokuratorii Generalnej, mogą zostać ujawnione podczas przesłuchania wyłącznie, gdy jest to niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości, a okoliczność nie może być ustalona na podstawie innego dowodu.
Jeśli zostałeś zwolniony z obowiązku zachowania tajemnicy Twoje przesłuchanie odbędzie na rozprawie z wyłączeniem jawności, chyba, że chodzi o tajemnicę lekarską, a pacjent lub inny uprawniony podmiot wyrazi zgodę na ujawnienie informacji.
Zgodnie z treścią art. 180 §3 Kodeksu postępowania karnego zwolnienie dziennikarza od obowiązku zachowania tajemnicy nie może dotyczyć danych umożliwiających identyfikację autora materiału prasowego, listu do redakcji lub innego materiału o tym charakterze, jak również identyfikację osób udzielających informacji opublikowanych lub przekazanych do opublikowania, jeżeli osoby te zastrzegły nieujawnianie powyższych danych.
Przesłuchiwani w zakresie informacji objętych obowiązującą ich tajemnicą nie mogą być nigdy:
Pamiętaj! Składanie fałszywych zeznań lub zatajanie prawdy podczas udzielania zeznań podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
Co powinieneś zrobić jeśli obawiasz się uznania za osobę podejrzaną?
Na wstępie warto przybliżyć różnicę między podejrzanym a osobą podejrzaną.
Zgodnie z art. 71 k.p.k. za podejrzanego uważa się osobę, co do której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów albo której bez wydania takiego postanowienia postawiono zarzut w związku z przystąpieniem do przesłuchania w charakterze podejrzanego.
Natomiast osoba podejrzana czyli tzw. faktycznie podejrzany, to osoba, w stosunku do której podjęto w postępowaniu przygotowawczym określone czynności procesowe (np. zatrzymanie, przeszukanie, przesłuchanie w trybie z art. 308 Kodeksu postępowania karnego itp.), ale nie zostały jej przedstawione zarzuty.
Jeśli obawiasz się, że Twój status w śledztwie/dochodzeniu może w przyszłości ulec zmianie na „osobę podejrzaną” lub zwyczajnie chciałbyś zabezpieczyć swoje interesy w danej sprawie masz prawo poddać się przesłuchaniu w obecności swojego pełnomocnika (którym może być adwokat lub radca prawny). Wyspecjalizowany pełnomocnik najlepiej zabezpieczy Twoje prawa, zadba, aby podczas przesłuchania nie wywierano na Tobie presji oraz będzie w stanie na bieżąco wychwycić wszelkie nieprawidłowości w postępowaniu i ochronić Cię przed ich konsekwencjami.
Nawet jeśli zdecydujesz się poddać przesłuchaniu bez pełnomocnika do dyspozycji masz jeszcze jeden przepis, o którym nie wspominają udzielane świadkom pouczenia, a który może okazać się pomocny w zabezpieczeniu Twojej sytuacji. Powołując się na art. 148 § 2 Kodeksu postepowania karnego masz prawo żądać zamieszczenia w protokole z pełną dokładnością wszystkiego, co dotyczy Twoich praw lub interesów. Pozwoli to zminimalizować szanse na przeinaczenie Twoich słów lub przypisanie im niewłaściwego kontekstu w późniejszych etapach postepowania.
Pouczenia
Art. 190. Kodeksu postępowania karnego
POUCZENIE O UPRAWNIENIACH I OBOWIĄZKACH ŚWIADKA W POSTĘPOWANIU KARNYM
W postępowaniu karnym świadek posiada wymienione poniżej uprawnienia i obowiązki:
czas czynności procesowej, a jeżeli stopień zagrożenia jest wysoki, mogą oni otrzymać ochronę osobistą lub pomoc
w zakresie zmiany miejsca pobytu. Wniosek o udzielenie ochrony kieruje się do komendanta wojewódzkiego Policji za
pośrednictwem organu prowadzącego postępowanie albo sądu (art. 1–17 ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. o ochronie
i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka, Dz. U. z 2015 r. poz. 21).
poz. 557, z późn. zm.).
Potwierdzam otrzymanie pouczenia
..........................................................
(data, podpis)
Treść pouczenia w językach obcych:
[1] Kodeks postępowania karnego. Komentarz. J. Skorupka (red.), 2020.